Sewilla

• Plaza Nueva-plac w centrum miasta (piękny plac w centrum z ciekawą architekturą, obok uliczki z tapas. Niedaleko katedra i arena. 10min tramwajem na plac hiszpański-bilety w automatach)
• Katedra: Wejście do Katedry z możliwością wspięcia się na Giraldę kosztuje 9 EUR. Za tę cenę macie gwarantowane najlepsze widoki w mieście.
  Katedra NMP (Santa Maria de la Sede) gotycka katedra, powstała w miejscu meczetu zbudowanego przez muzułmańską dynastię Almohadów. Katedra jest największym (po Bazylice św. Piotra w Rzymie i Katedrze św. Pawła w Londynie) i jednym z najwspanialszych kościołów gotyckich na świecie. W 1987 została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO (wraz z Alkazarem, obok). Lokalizacja ścisłe centrum. W katedralnej kaplicy, Capilla Mayor, znajduje się główny ołtarz, największy w Hiszpanii (18,2 m szerokości i 27,8 m wysokości). Budowa rozpoczęta w 1482 przez flamandzkiego rzeźbiarza Pietera Dancarta zakończono została dopiero pod koniec XVI wieku. Wewnątrz znajduje się 45 grup figur drewnianych, w centralnej część przedstawiające sceny z życia Marii i Jezusa, na skrzydłach bocznych natomiast sceny z biblijnej historii stworzenia świata. To tutaj znajduje się także grobowiec Krzysztofa Kolumba
  Budowa Giraldy rozpoczęła się w 1184 roku i trwała 12 lat. Początkowo wieża pełniła funkcję minaretu meczetu Almohadów, który powstał w 1198 roku, za panowania kalifa Jakuba al-Mansura. W czasie budowy Giraldy wykorzystano elementy pochodzące z rozbiórki budowli w starożytnym rzymskim mieście Italica. We wnętrzu Giraldy nie ma schodów. Wejście na górę umożliwia pochylnia, która jest na tyle szeroka, by muezin ( w islamie mężczyzna pięć razy dziennie wzywający z minaretu wiernych do modlitwy.) mógł wjechać na minaret konno i z jego szczytu wygłosić adhan (wezwanie na modlitwę). Wieża, prócz funkcji sakralnych, pełniła także rolę obserwatorium. W 1248 roku król Ferdynand III Święty zdobył Sewillę i przekształcił muzułmański meczet w katolicki kościół. Jednocześnie także wieża musiała zmienić swoje przeznaczenie. Miedziana kula, która początkowo zwieńczała wieżę, runęła w trakcie trzęsienia ziemi w 1365 roku. Chrześcijanie zastąpili ją krzyżem oraz dzwonem. W XVI wieku Giraldę przebudowano pod nadzorem architekta Hernána Ruiza dodając czterokondygnacyjną dzwonnicę oraz balkony. Na szczycie ustawiono w 1568 roku brązowy posąg symbolizujący Wiarę. Figura ta ma 4 m wysokości. Początkowo nazywana była Giraldą ("wiatrowskazem"), ponieważ jest ona ustawiona na wiatrowskazie i obraca się wraz ze zmianą kierunku wiatru. Z czasem jednak nazwę Giralda przejęła sama wieża, zaś figurę zaczęto nazywać Giraldillo.

• Alkazar w Sewilli (Reales Alcazares) – zespół Królewskich Pałaców. W miesiącach letnich jest otwarty dłużej bo od 9:30 do 19:00.  Bilet wstępu kosztuje 8,5 €. 
  Sławny pałac królewski, którego początki sięgają XI w., kiedy rezydowali tutaj przedstawiciele kalifatu kordobańskiego. Rozbudowany w latach 1350-69 przez Piotra I Okrutnego w stylu mudejar (rozwinął się z połączenia elementów islamskich i chrześcijańskich (romańskich i gotyckich) cechy charakterystyczne to bogactwo dekoracji ornamentalnych wykonywanych w stiuku, drewnie i cegle, którymi pokrywano płaszczyzny tak, by ściany przypominały haftowane lub tkane draperie. Unikano za to przedstawień postaci ludzkich lub zwierzęcych). Późniejsi królowie kontynuowali rozbudowę, przystosowując rezydencję do własnych potrzeb. Tutaj podejmowano decyzje o wysłaniu ekspedycji, m.in. Ferdynanda Magellana, tutaj Krzysztof Kolumb został przyjęty przez Izabelę Kastylijską i Ferdynanda Aragońskiego po podróży do Ameryki. Budowla zawiera wiele sal, patios i ogrodów.

• Plac hiszpański:  Plaza de España to ogromny plac w kształcie półkola, wokół którego wznoszą się bardzo dekoracyjne pawilony wystawowe. Obiekt i wiele innych mu towarzyszących powstał w związku z Wystawą Iberoamerykańską, organizowaną w Sevilli w 1929 roku. Na wystawie prezentowano nowinki hiszpańskiego przemysłu i rzemiosła. Budowle wokół placu zostały zaprojektowane przez architekta Aníbala Gonzáleza i stanowią mieszankę stylów: art deco, neogotyku i neomudejar czerpiącego swoje wzorce z architektury mauretańskiej. Jako materiał budulcowy posłużyła cegła i kamień. Na ścianach budowli zostały zaprezentowane herby i osiągnięcia poszczególnych prowincji Hiszpanii, a wszystko na ręcznie malowanych kaflach – azulejos tak charakterystycznych dla całej Sevilli. Wnętrze półkola zajmuje plac, otoczony kanałem, który można  przepłynąć łódką (wypożyczalnie obok są). Nad kanałem przebiegają cztery mosty, które reprezentują cztery historyczne krainy Hiszpanii: Kastylię, Aragonię oraz León i Navarrę. 

• Złota Wieża (Torre del Oro) usytuowana jest przy Paseo de Cristóbal Colón – promenadzie biegnącej wzdłuż prawego brzegu Kanału Alfonsa XIII. Wieża zbudowana została w I poł. XIII w. i wraz z bliźniaczą wieżą usytuowaną po drugiej stronie rzeki stanowiła niezwykle ważny element fortyfikacyjny. W sytuacji zagrożenia pomiędzy oboma wieżami rozwijany był łańcuch, który skutecznie uniemożliwiał napastnikom wpłynięcie do sewilskiego portu. Ten sposób obrony zastosowany został przez Almohadów również podczas oblężenia Sewilli przez wojska chrześcijańskie w 1248 r. Choć jednak łańcuch zatrzymał kastylijską flotę Ramóna de Bonifaza, to i tak nie zapobiegło to zdobyciu miasta przez Ferdynanda III Kastylijskiego, który główny szturm przeprowadził z lewobrzeżnej Triany (dziś dzielnicy Sewilli, a w owym czasie oddzielnego organizmu miejskiego). W pierwszych wiekach panowania władców katolickich Złota Wieża stanowiła więzienie, natomiast w czasie wielkich odkryć geograficznych gromadzono tu przywiezione z kolonii złoto. Dziś mieści się w niej Muzeum Morskie.

W przewidywanych kosztach uwzględniłam ceny biletów, wszelkie wejścia oraz obiad.