Granada

Miasto: zostawić samochód na dużych płatnych parkingach, które rozlokowane są tuż przed wjazdem do ścisłego centrum, bowiem dalej wpuszczane są tylko autobusy, samochody uprzywilejowane oraz taksówki. Ulice są monitorowane i za wjechanie w niedozwoloną strefę grozi mandat!

• Alhambra –(9:00-18:00) startował w konkursie na 7 nowożytnych cudów świata dostała się jako jeden z 21 obiektów do finału konkursu na „7 Nowych Cudów Świata”, ale ostatecznie do czołowej siódemki się nie dostała.
  Zwiedzanie Alhambry zajmie, przy sprzyjających warunkach ok. 3-3,5 h. Trzeba jednak pamiętać by kupić wcześniej (koniecznie!) bilet przez internet (http://www.ticketmaster.es/en/recintos/la-alhambra-de-granada/ ), bo ich liczba jest ograniczona na każdy dzień, a kolejki bardzo długie i wolno się przesuwają. Mając bilet kupiony online macie pierwszeństwo do kasy, by odebrać fizyczny bilet. Podczas naszej wizyty bilety skończyły się ok. 12:00 i wiele osób zostało odesłanych z kwitkiem. Kasy oczywiście były czynne nadal, ale tylko wydawały bilety osobom, które wcześniej wykupiły je przez internet. Co prawda normalnie bilet kosztuje 14 EUR, a przez internet 15,40 EUR (pełny bilet obejmujący ogrody, Alkazabę, Pałac Nasrydów oraz Generalife), ale warto zapłacić tę prowizję i nie tracić czasu na stanie w kolejce i mieć pewność, że zobaczycie po co przyjechaliście. Co ważne: na bilecie będzie godzina wejścia do głównego pałacu. To nie jest godzina wejścia do całego kompleksu. Do kompleksu wchodzi się kiedy się chce, ale pod pałacem trzeba zjawić się koniecznie o wyznaczonej godzinie. Przedziały czasowe ustawione są co pół godziny i jeśli się spóźnicie, to po prostu ochrona Was nie wpuści. Samochód zostawia się na płatnych parkingach (są bardzo dobrze oznakowane i jadąc od strony autostrady wjeżdża się wprost na nie). Koszt kilkugodzinnego parkowania wyniósł ok. 8 EUR. W Torremolinos jest miejsce gdzie można wydrukować bilety kupione online- wtedy nie trzeba nawet stać w kolejce. Działa to na zasadzie bankomatu- wkłada się kartę kredytową, którą dokonywało się płatności i drukuje.

Znaleziona mapka interaktywna: alhambra mapka

Warowny zespół pałacowy zbudowany w latach 1232–1273 i rozbudowywany do XIV wieku. Jej rozbudowa trwała za panowania emirów z dynastii Nasrydów – Jusufa I i Muhammada V. Alhambra była twierdzą mauretańskich kalifów. Składa się z pałacu z kilkoma dziedzińcami i dekorowanymi salami, Alkazaby (wybudowana przez muzłumańską dynastię Hammudid w pierwszej połowie XI wieku twierdza, którą otacza malowniczy ogród Jardin de los Adarves. Jest najstarszą częścią kompleksu pałacowego Alhambra. Obecnie z jej zabudowań pozostały jedynie ruiny, wewnątrz których mieści się muzeum archeologiczne, a także wiele wież, z których najwyższą jest dzwonnica Torre de la Vela), Generalife – letniej rezydencji z ogrodami oraz z samych ogrodów znajdujących się na całym wzgórzu. Wewnątrz jest Patio de los Leones(podwórze lwów) z wodotryskiem opartym na 12 lwach; do dziedzińca tego przylegają 4 sale: jedna z nich, Sala de las Dos Hermanas (sala dwóch sióstr), zwana tak z powodu dwóch jednakowych płyt marmurowych w podłodze. Przez długi czas Alhambra służyła za więzienie, później (w XIX w.) została odbudowana z zachowaniem pierwotnego stylu. 15 września 1890 r. w Alhambrze wybuchł trzeci, a zarazem największy w historii pałacu pożar. Ogień dostał się do następujących pomieszczeń: Torre de Comares, Sala de la Barca i do galerii znajdującej się niedaleko Patio de los Leones. Dzięki zaangażowaniu lokalnego malarza Manuela Gómeza-Moreno González pałac udało się odrestaurować. Twierdza Alhambra została w 1984 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO.



• Katedra: wznoszenie rozpoczął w 1523 Enrique de Egas, jednakże rada kapituły podjęła decyzję zmiany planów budowy i przekazania kontynuowanie prac architektowi Diego de Siloé, który podczas podróży do Włoch poznał renesans włoski. Do czasu zakończenia budowy w 1704 następcami Siloé było wielu wybitnych architektów, w tym Alonso Cano, który w 1667 ukończył fasadę budynku. Katedra o wymiarach 67 × 116 m jest przykładem gotyku izabelińskiego (odmiana późnogotyckiego stylu w Hiszpanii, który wyodrębnił się za panowania Izabeli I Katolickiej i jej męża Ferdynanda). W zakrystii znajduje się muzeum z kielichami, krzyżami procesyjnymi i relikwiarzami, znajduje się tam także korona i berło królowej Izabeli (Izabela I Kastylijska ur. 22 kwietnia 1451 w Madrigal de las Altas Torres, zm. 26 listopada 1504 w Medina del Campo) – królowa Kastylii i Leónu w latach 1474-1504, a także królowa Aragonii w latach 1479-1504 jako żona Ferdynanda II Aragońskiego), miecz Ferdynanda oraz flagi wykorzystywane podczas podboju emiratu Grenady. Do katedry przylega słynna Capilla Real (kaplica królewska), gdzie mieszczą się groby Królów Katolickich wykonane z marmuru kararyjskiego przez florenckiego rzeźbiarza Domenica Fancellego.

• Plaza del triunfo
• Del Sacramonte: To kolejna ciekawa dzielnica – dla odmiany cygańska. Ludzie zasiedlają małe domki, które są częściowo wykute w skale tzw. „cuevas” (groty). Wiele z nich zostało przekształconych w bary, w których odbywają się pokazy flamenco.